Sylabus modułu

Drukuj

Moduł:

Teoretyczne podstawy rozwoju regionalnego

Typ modułu:

specjalnościowy

Kierunek:

Ekonomia, I stopień [6 sem], niestacjonarny, ogólnoakademicki, rozpoczęty w: 2013

Specjalność:

przedsiębiorstwo w gospodarce regionalnej

Jednostka prowadząca:

Katedra Polityki Gospodarczej, Społecznej i Regionalnej

Jednostka, dla której moduł jest oferowany:

Wydział Ekonomiczny

Liczba godzin - G
Forma zajęć - Z
Punkty ECTS - E

sem. 1			sem. 2			sem. 3			sem. 4			sem. 5			sem. 6			Cały moduł
G	Z	E	G	Z	E	G	Z	E	G	Z	E	G	Z	E	G	Z	E	G	E
												9,0 9,0	ĆW WY	0 4,0				18,0	4,0

Język wykładowy:

polski

Koordynator modułu:

Wich Urszula, prof. dr hab.

Opis:

Rozwój regionów uzależniony jest od różnorodnych czynników o charakterze historycznym, ekonomicznym, prawnym, politycznym, kulturowym itp. Obserwuje się rosnące znaczenie władzy publicznej, tj. rządowej i samorządowej, ich wzajemne relacje i współpraca z innymi podmiotami w środowisku regionalnym. Wzrasta zapotrzebowanie nakoncepcje naukowe, w odniesieniu do których oczekuje się recepty na rozwiązanie narastających problemów regionalnych.Spowodowane to jest coraz większym zestawem czynników oddziałujących na rozwój regionów i pogłębianiem zróżnicowań pomiędzy nimi. Teorie zawierają propozycje działań możliwych do zastosowania, zwłaszcza w odniesieniu do regionów opóźnionych w rozwoju. Wykorzystanie założeń teoretycznych w procesach rozwoju regionalnego jest prezentowane i analizowane pod kątem skuteczności na przykładach praktycznych. Przegląd teorii rozwoju regionalnego podzielono na pięć etapów, kierując sięewolucją oddziaływań na procesy rozwoju regionów oraz rodzajem zastosowanych instrumentów. W najstarszych teoriach zakładano, iż motorem rozwoju regionalnego jest działalność eksportowa (teorie: bazy ekonomicznej, produktu podstawowego, nowa teoria handlu) oraz koncentracja przestrzenna (teorie: biegunów wzrostu, geograficzne centra wzrostu, rdzenia i peryferii). Nowsze teorie zwracają uwagę na rolę postępu technicznego i technologicznego, innowacji w procesach rozwoju regionalnego (m.in. teorie cyklu produkcyjnego i regionu uczącego się). Obok tych czynników niektórzy autorzy podkreślają znaczącą rolę systemu zarządzania (m.in. modele dystryktów przemysłowych, terytorialne systemy produkcyjne, teoria gron przemysłowych, aglomeracja elastycznej produkcji). Coraz większe jest przekonanie o wpływie na rozwój regionalny czynnika instytucjonalnego i kapitału społecznego (teorie D.Northa, J.Colemana, R.Putnama). Przeglądowi teorii rozwoju regionalnego towarzyszy dyskusja na temat możliwości zastosowania niektórych rozwiązań w warunkach polskich regionów.

Dodatkowe informacje:

● Wiedza
1.O prawidłowościach i mechanizmach występujących w rozwoju regionalnym.
2. O koncepcjach teoretycznych wykorzystywanych w praktyce rozwoju regionalnego.
3. O możliwościach administracji publicznej w oddziaływaniu na procesy rozwoju
regionalnego.
● Umiejętności
1. Rozpoznawania czynników rozwoju regionów, obserwacji ich zmienności i siły oddziaływania.
2. Wykorzystania nabytej wiedzy teoretycznej do opisu i analizy procesów rozwoju
regionów.
3. Wykorzystania zdobytej wiedzy w działalności praktycznej z zakresu polityki
regionalnej.
● Postawy
1. Jest przygotowany do aktywnego uczestnictwa w pracy zespołowej .
2. Posiada przygotowanie do pracy w jednostkach administracji publicznej
i innych jednostkach zajmujących się problematyką rozwoju regionalnego.
3.W działaniu cechuje go profesjonalizm oraz zdolność do angażowania się na rzecz dobra publicznego.