Kod przedmiotu: |
A-1E34r-II-3 |
Przedmiot: |
Rzeźba i projektowanie przestrzeni |
Kierunek: |
Edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych, I stopień [6 sem], stacjonarny, ogólnoakademicki, rozpoczęty w: 2016 |
Specjalność: |
rzeźba i formy przestrzenne |
Tytuł lub szczegółowa nazwa przedmiotu: |
rzeźba i projektowanie przestrzeni |
Rok/Semestr: |
II/3
|
Liczba godzin: |
60,0 |
Nauczyciel: |
Mendzelewski Wojciech, dr hab. |
Forma zajęć: |
laboratorium |
Rodzaj zaliczenia: |
zaliczenie na ocenę |
Punkty ECTS: |
3,0 |
Godzinowe ekwiwalenty punktów ECTS (łączna liczba godzin w semestrze): |
10,0 |
Godziny kontaktowe z prowadzącym zajęcia realizowane w formie konsultacji |
60,0 |
Godziny kontaktowe z prowadzącym zajęcia realizowane w formie zajęć dydaktycznych |
10,0 |
Przygotowanie się studenta do zajęć dydaktycznych |
5,0 |
Przygotowanie się studenta do zaliczeń i/lub egzaminów |
5,0 |
Studiowanie przez studenta literatury przedmiotu |
|
Wstępne wymagania: |
Biegła umiejętność modelowania rzeźbiarskiego oraz wiedza i umiejętności z zakresu kompozycji, anatomi i proporcji ciała ludzkiego. |
Metody dydaktyczne: |
- autoekspresja twórcza
- ćwiczenia laboratoryjne
- ekspozycja
- klasyczna metoda problemowa
- konsultacje
|
Zakres tematów: |
-
Analityczna obserwacja obiektów przestrzennych pod kątem skali, wartości bryły, napięć powierzchniowych, ciężarów wizualnych kompozycji przestrzennych.
-
Autoportret subiektywny 50-70 cm - czas realizacji –6 x 4 godziny , materiał – glina
Celem kształcenia jest interpretacjia formy rzeźbiarskiej w trakcie pracy studyjnej z natury. Studium popiersia, głowy.
Celem kształcenia jest studium proporcji czaszki, analiza głowy, cech charakterystycznych osoby portretowanej, badanie struktury jej kształtów oraz zdobywanie umiejętności posługiwania się środkami rzeźbiarskimi dla uzyskania przekazu emocjonalnego. Poszukiwanie przestrzeni w płaskorzeźbie.
-
Płaskorzeźba inspirowana architekturą, malarstwem lub światem organicznym (30 x 30 cm). - czas realizacji – 4 x 4 godziny, - materiał – glina, gips, ceramika.
Celem tego ćwiczenia jest pojmowanie płaskorzeźby jako specjalnego rodzaju rzeźby w ograniczonej przestrzeni poszukiwania układu w płaskorzeźbie. Obserwacja natury z uwzględnieniem własnej wizji i interpretacji odbieranych i odczuwanych.
Poszukiwanie przestrzeni w płaskorzeźbie i uwrażliwienie na jej odczytywanie oraz zapoznanie z kształtowaniem materii dla uzyskania zamierzonej wypowiedzi artystycznej. Poszukiwanie inspiracji w kierunkach i stylach z dziejów sztuki – przetwarzanie zaczerpniętych elementów w celu skomponowania płaskorzeźby. Opanowanie podstawowych technik rzeźbiarskich: odlewy w gipsie, ceramika. Pod koniec zajęć zdjęcie formy negatywowej z wykonanej w glinie płaskorzeźby. Powstanie formy „matki” dla uzyskania kilku takich samych kafli wykonanych w glince ceramicznej. Prace przewidziane są do kontynuacji. Po wysuszeniu, oczyszczeniu, wypaleniu płaskorzeźb, studenci zapoznają się z techniką szkliwienia ceramiki i w trakcie jednego z letnich zjazdów samodzielnie wykonują szkliwienie swoich prac.
-
Wykonanie projektów zestawu mi.m 3 prac na wybrany przez siebie temat (np. samotność, cisza, pory roku….) 50-70 cm – 5 x 4 godziny, - materiał – glina, gips, ceramika.
Poszukiwanie proporcji, analiza formy, kompozycji, badanie struktury kształtów i zdobywanie umiejętności posługiwania się środkami rzeźbiarskimi dla uzyskania przekazu emocji, kierowanie myślenia w kierunku abstrakcyjnego pojmowania układu brył i ich wzajemnych relacji w przestrzeni.
|
Forma oceniania: |
- ćwiczenia praktyczne/laboratoryjne
- wystawa semestralna
|
Warunki zaliczenia: |
Obecność na zajęciach
Ocenianie na bieżąco postępów w realizacji poszczególnych zadań
Wymagane Zrealizowanie wszystkich zadań w trwałym materiale na ocenę minimum 3.0
Utrwalenie prac w formie odlewów w gipsie, żywicy,drewnie,metalu, itp.
Wykonanie wszystkich zadań na podstawie zatwierdzonych projektów oraz przygotowanie ekspozycji prac |
Literatura: |
-
Bammes G.: Anatomia człowieka dla Artystów. Warszawa 1995
-
Smith T.: Ciało człowieka. Warszawa 1995
-
Kotula A., Krakowski P.: Rzeźba współczesna. Warszawa 1985
-
Radomino T.: Mały leksykon sztuki współczesnej. Warszwa 1990
-
Hesleoowod J.: Historia rzeźby zachodnioeuropejskiej. Warszawa 1995
-
Krysiak K.: Anatomia zwierząt. Warszawa 1980
|
Dodatkowe informacje: |
Terminy konsultacji na stronie Wydziału |
Modułowe efekty kształcenia: |
01W |
Student, który zaliczył moduł, jest świadomy zależności istniejących między teoretycznymi a praktycznymi aspektami realizacji rzeźbiarskich |
02W |
opisuje techniki i technologie wykonywania rzeźb i realizacji przestrzennych w metalu, kamieniu, drewnie, ceramice, żywicach, masach plastycznych |
03U |
świadomie stosuje i posługuje się warsztatem rzeźbiarskim jako środkiem organizacji i uporządkowania przestrzeni |
04U |
decyduje o doborze odpowiednich środków i metod pracy z wykorzystaniem określonej techniki i technologii rzeźbiarskiej |
05U |
proponuje i wykonuje projekty rzeźbiarskie, które eksponują indywidualne środki ekspresji |
09U |
konstruuje materię rzeźbiarską w oparciu o analizę formalną np. rzeźbionych obiektów lub postaci |
|
Metody weryfikacji efektów kształcenia: |
- weryfikacja efektów na podstawie przedstawionych projektów i zrealizowanych prac |