| Przedmiot: |
Teoria zaburzeń mowy |
| Kierunek: |
Filologia polska, I stopień [6 sem], stacjonarny, ogólnoakademicki, rozpoczęty w: 2012 |
| Specjalność: |
logopedyczna |
| Rok/Semestr: |
II/3
|
| Liczba godzin: |
15,0 |
| Nauczyciel: |
Grabias Stanisław, prof. dr hab. |
| Forma zajęć: |
wykład |
| Rodzaj zaliczenia: |
egzamin |
| Punkty ECTS: |
3,0 |
| Godzinowe ekwiwalenty punktów ECTS (łączna liczba godzin w semestrze): |
| 0 |
Godziny kontaktowe z prowadzącym zajęcia realizowane w formie konsultacji |
| 0 |
Godziny kontaktowe z prowadzącym zajęcia realizowane w formie zajęć dydaktycznych |
| 0 |
Przygotowanie się studenta do zajęć dydaktycznych |
| 0 |
Przygotowanie się studenta do zaliczeń i/lub egzaminów |
| 0 |
Studiowanie przez studenta literatury przedmiotu |
|
| Poziom trudności: |
podstawowy
|
| Metody dydaktyczne: |
- dyskusja dydaktyczna
- ekspozycja
- objaśnienie lub wyjaśnienie
- wykład informacyjny
- wykład problemowy
- z użyciem komputera
|
| Zakres tematów: |
- Logopedia jako nauka o zaburzeniach mowy. Mowa, zakresy znaczeniowe, pojęcia.
- Postępowanie logopedyczne. Czynności logopedy i ich istota: diagnozowanie, programowanie terapii, terapia.
- Poznanie zmysłowe a język.
- Funkcje języka.
- Teorie objaśniające istotę języka: teoria socjalizacji, teoria natywistyczna, teoria uwarunkowań biologicznych.
- Język a poznanie. Teza Herdera-Humboldta. Weryfikacja tezy na gruncie antropologii kulturowej. Teoria kodów B. Bernsteina.
- Wiedza subiektywna - teoria Korzybskiego, potoczny obraz świata - koncepcje Schutza. Przestrzenie interakcyjne.
- Strukturalistyczna definicja języka. Poziomy organizacji systemu językowego.
- Fonem a głoska. Mechanizmy zaburzeń wymowy.
- Morfologia. Zaburzenia w funkcjonowaniu morfemów słowotwórczych i fleksyjnych.
- Klasyfikacja zaburzen mowy (przyczynowa, objawowa, procedur logopedycznych).
- Kompetencja językowa a kompetencja komuniakcyjna.
- Sprawność systemowa. Charakterystyka zjawiska.
- Sprawność społeczna: role jezykowe i ich wyznaczniki. Funkcje formuł grzecznościowych.
- Sprawność sytuacyjna: dialog, opowiadanie, opis.
- Sprawność pragmatyczna: intencja informowania w zaburzeniach mowy.
- Sprawność pragmatyczna: intencja działania.
- Sprawność pragmatyczna: emocje i ich przejawy.
|
| Forma oceniania: |
|
| Literatura: |
- Grabias S.,Język w zachowaniach społecznych, Lublin 2001.
- Grabias S.,Pesrpektywy opisu zaburzeń mowy, W:Zaburzenia mowy, Seria:Mowa. Teoria-Praktyka, t.1, red. S. Grabias, Lublin 2001, s. 11-43.
- Grabias S.,Język, poznanie, interakcja, W:Język, interakcja,zaburzenia mowy, Seria:Mowa. Teoria-Praktyka, t.2,red. T. Woźniak, A. Domagała, Lublin 2007, s. 355-377.
- Styczek I.,Logopedia, Warszawa 1981.
- Grabias S.,Postępowanie logopedyczne: diagnoza, programowanie terapii, terapia, "Logopedia", t.37, 2008.
|
| Dodatkowe informacje: |
Wiedza: - Student zna i umie objaśniać definicje języka i mowy: odnosi je do zachowań ludzkich i do refleksji budowanej przez dwudziestowieczne i najnowsze szkoły lingwistyczne.
- Zna współczesne typologie zaburzeń mowy, potrafi scharakteryzować od strony przyczyn i objawów poszczególne zaburzenia wyróżniane w typologiach.
- Umie zdefiniować i opisać biologiczne i umysłowe sprawności pozwalające człowiekowi zdobywać i porządkować wiedzę oraz przekazywać ją innym uczestnikom życia społecznego.
Umiejętności:
- Potrafi posługiwać się pojęciami porządkującymi wiedzę na temat zaburzeń mowy, ich przyczyn, objawów i skutków.
- Potrafi zinterpretować język jako byt przynależny wyłącznie człowiekowi, uwarunkowany biologicznie i społecznie, umożliwiający jednostkom orientację w świecie i istnienie w grupie.
- Potrafi zanalizować zachowanie komunikacyjne jednostki z perspektywy jej sprawności językowych i komunikacyjnych.
Postawy:
- Nabywa wrażliwości na sytuacje człowieka, który z jakichś powodów nie jest w stanie dostatecznie budować wypowiedzi językowych.
- Buduje świadomość roli języka w zachowaniach ludzkich.
- Nabywa przekonania, że w każdej sytuacji można choć trochę pomóc człowiekowi dotkniętemu przez nieszczęście.
|
