Zapomniałeś hasła? |

Sylabus przedmiotu

Drukuj
Przedmiot: Teoria przekładu
Kierunek: Filologia rosyjska, II stopień [4 sem], niestacjonarny, ogólnoakademicki, rozpoczęty w: 2012
Specjalność: tłumaczeniowa
Tytuł lub szczegółowa nazwa przedmiotu: Podstawy przekadu interlingwalnego, techniki, strategie i metody tumaczenia polsko-rosyjskiego
Rok/Semestr: II/4
Liczba godzin: 30,0
Nauczyciel: Frolyak Lyubov, dr hab.
Forma zajęć: wykład
Rodzaj zaliczenia: egzamin
Punkty ECTS: 3,0
Godzinowe ekwiwalenty punktów ECTS (łączna liczba godzin w semestrze):
0 Godziny kontaktowe z prowadzącym zajęcia realizowane w formie konsultacji
30,0 Godziny kontaktowe z prowadzącym zajęcia realizowane w formie zajęć dydaktycznych
0 Przygotowanie się studenta do zajęć dydaktycznych
0 Przygotowanie się studenta do zaliczeń i/lub egzaminów
0 Studiowanie przez studenta literatury przedmiotu
Poziom trudności: zaawansowany
Metody dydaktyczne:
  • dyskusja dydaktyczna
  • klasyczna metoda problemowa
  • metoda sytuacyjna
  • objaśnienie lub wyjaśnienie
  • z użyciem komputera
Zakres tematów:

1.Proces tłumaczenia i jego elementy. Zasady adekwatnego przekładu. Problem przekładalności.

2.Poziomy i jednostki przekładu, warunki ich aktualizacji w procesie przekladu.

3.Zjawisko odpowiedniości między systemami dwóch różnych języków. Pojęcie ekwiwalencji i ekwiwalentu, pojęcie adekwatności przekładu. Ekwiwalencja referencyjna, konotatywna i estetyczna. Odpowiedniość leksykalna, jej typy.

4.Leksyka czięściowo ekwiwalentna, typy, techniki tłumaczenia leksyki czięściowo ekwiwalentnej. Stylizacja tekstu.

5.Tłumaczenie a konotacja. Tłumaczenie wyrazów konotowanych (wyrazów potocznych, gwarowych, regionalizmów, poetyzmów, wyrazów o znaczeniu symbolicznym etc.)

6. Techniki tłumaczeniowe: technika doboru ekwawilentów, substytucja, kompensacja, opuszczenie, uzupełnienie i in. Transkrypcja, transliteracja i kalka językowa.

7. Problemy homonimii międzyjęzykowej a tłumaczenie. Homonimy polsko-rosyjskie.

8. Realia w przekładzie. Problem obcości w przekładzie.

9. Techniki przekładu jednostek bezekwiwalentnych.

10. Frazeologia a tłumaczenie wyrazów stałych.

11.Przekazywanie nazw własnych w przekładach z języków słowiańskich.

12. Strategie tłumacza w tłumaczeniu z języków pokrewnych. Autor a tłumacz.

13. Specyfika tłumaczenia tekstów specjalistycznych.

14. Osobliwości tłumaczenia tekstów publicystycznych. Tłumaczenia tytułu tekstu.

15. Podstawy przekładu audiowizualnego.

14. Rekłama a przekład. Tłumaczenie tekstów wielesemantycznych.
Forma oceniania:
  • egzamin pisemny
  • obecność na zajęciach
  • ocena ciągła (bieżące przygotowanie do zajęć i aktywność)
Warunki zaliczenia:

Uczestnictwo w zajęciah, bieżące przygotowanie do zajęć i aktywność, wynik odpowiedzi na egzaminie.
Literatura:

Literatura przedmiotu:

  1. Krzysztof Lipiński. Vademecum tłumacza. Kraków 2000.
  2. Terminologia tłumaczenia, red. Jean Delise, Hannelore Lee-Jahnke, Monique C.Cormier. Poznań 2004.
  3. А.В. Федоров. Основы общей теории перевода. Москва 1968.
  4. Л.С. Бархударов. Язык и перевод. Москва 1975.
  5. В.Н. Комиссаров. Теория перевода (лингвистические аспекты), Москва, 1990.

Literatura zalecana:

  1. Jopek-Bosiacka Anna, Przekład prawny i sądowy. Warszawa 2006.
  2. Kielar B. Z., Tłumaczenie i koncepcje translatoryczne, Ossolineum 1988.
  3. Hejwowski Krzysztof, Kognitywno-komunikacyjna teoria przekładu. Warszawa 2006.
  4. Mała encyklopedia przekładoznawstwa, pod red. U. Dąbskiej-Prokop., Częstochowa 2000.
  5. Tryuk Małgorzata, Przekład ustny środowiskowy. Warszawa 2006.
  6. Pisarska A,. Tomaszkiewicz T., Współczesne tendencje przekładoznawcze. Poznań 1998.
  7. Problemy translatoryki i dydaktyki translatorycznej, pod red. F. Gruczy. Warszawa 1986
  8. Lewicki R., Obcość w odbiorze przekładu. Lublin 2000.
  9. Lewicki R., Przekład–Język–Kultura. Lublin 2002.
  10. Tomaszkiewicz Tereza. Przekład audiowizualny. Warszawa 2006.
  11. Латышев Л.К.. Перевод: вопросы теории, практики и методики преподавания. Москва 1988.
  12. Małkiewisz Anna. Intertekstualność – implikacje dla teorii przekładu, PWN, Warszawa 2008.
  13. Bednarczyk Anna, W poszukiwaniu dominanty translatorskiej, PWN, Warszawa 2008.
Modułowe efekty kształcenia:
01 potrafi w sposób pogłębiony rozpoznać i scharakteryzować specyfikę przedmiotową i metodologiczną w zakresie przekładoznawstwa rosyjskiego, jest w stanie rozwijać tę wiedzę i twórczo stosować w działalności profesjonalnej
02 potrafi rozróżnić, definiować i kojarzyć na poziome rozszerzonym pojęcia i terminy z zakresu przekładoznawstwa
03 potrafi wskazać i scharakteryzować współczesne teorie przekładu oraz metody opisu, analizy i interpretacji przekładu oraz oceny jakości tłumaczenia
04 potrafi identyfikować i porządkować związki studiowanej dyscypliny w zakresie przekładoznawstwa z innymi dyscyplinami nauki, pozwalające na integrowanie dyscyplin
05 potrafi komunikować się w języku rosyjskim w typowych i nietypowych sytuacjach społecznych i zawodowych; swobodnie posługiwać się rosyjskim językiem specjalistycznym i naukowym
06 potrafi dokonać pogłębionej syntezy i demonstracji informacji z zakresu językoznawstwa rosyjskiego, dobrać właściwe metody badawcze, kompilować źródła oraz merytorycznie argumentować swoje sądy przy tworzeniu opracowań i wystąpień