| Przedmiot: |
Techniki laboratoryjne |
| Kierunek: |
Biotechnologia, I stopień [6 sem], stacjonarny, ogólnoakademicki, rozpoczęty w: 2012 |
| Tytuł lub szczegółowa nazwa przedmiotu: |
Techniki laboratoryjne |
| Rok/Semestr: |
II/3
|
| Liczba godzin: |
60,0 |
| Nauczyciel: |
Komaniecka Iwona, dr |
| Forma zajęć: |
laboratorium |
| Rodzaj zaliczenia: |
zaliczenie na ocenę |
| Punkty ECTS: |
6,5 |
| Godzinowe ekwiwalenty punktów ECTS (łączna liczba godzin w semestrze): |
| 0 |
Godziny kontaktowe z prowadzącym zajęcia realizowane w formie konsultacji |
| 60,0 |
Godziny kontaktowe z prowadzącym zajęcia realizowane w formie zajęć dydaktycznych |
| 0 |
Przygotowanie się studenta do zajęć dydaktycznych |
| 0 |
Przygotowanie się studenta do zaliczeń i/lub egzaminów |
| 0 |
Studiowanie przez studenta literatury przedmiotu |
|
| Poziom trudności: |
średnio zaawansowany
|
| Wstępne wymagania: |
Zaliczony kurs chemii organicznej i chemii analitycznej.
|
| Metody dydaktyczne: |
- ćwiczenia laboratoryjne
- dyskusja dydaktyczna
- objaśnienie lub wyjaśnienie
- wykład konwersatoryjny
|
| Zakres tematów: |
-
Definicja spektrofotometrii, pojęcie absorpcji, światło monochromatyczne, absorpcja światła przez roztwory związków barwnych, prawa Lamberta – Beera, przyczyny odchyleń od praw Lamberta – Beera; barwa substancji a ich budowa (teoria barwników wg Witta); spektrofotometryczne oznaczanie ilości i stężenia substancji. Błędy pomiarów (systematyczne i przypadkowe), błąd paralaksy. Statystyczne opracowanie wyników: średnia arytmetyczna, średnia ważona, inne rodzaje wartości średnich, odchylenie standardowe, wariancja, współczynnik zmienności, wsp. korelacji, test Q Dixona.
-
Definicja polarymetrii; światło spolaryzowane – definicja i sposoby otrzymywania, skręcalność właściwa, długość fali stosowana w pomiarach polarymetrycznych, budowa polarymetru, identyfikacja związków i określanie stężeń przy użyciu polarymetru – pomiar skręcalności optycznej roztworu, obliczanie skręcalności właściwej substancji, zależności; substancje optycznie czynne - ich charakterystyka, przykłady ośrodków anizotropowych i izotropowych.
-
Definicja refraktometrii, prawa optyki geometrycznej Snelliusa, współczynnik załamania światła, od czego zależy jego wielkość, kąt graniczny; refraktometr Abbego – budowa i zastosowanie; oznaczanie stężeń związków na podstawie pomiaru współczynnika załamania.
-
Definicja chromatografii, podział chromatografii (ze względu na geometrię – planarna, kolumnowa, naturę zjawisk będących podstawą procesu chromatograficznego – adsorpcyjna, podziałowa, jonowymienna i inne), skupienia fazy ruchomej i stacjonarnej, metody identyfikacji i parametry retencji dla różnych technik chromatograficznych, chromatografia gazowa- budowa chromatografu gazowego, typy kolumn wykorzystywanych w chromatografii gazowej, gaz nośny, analiza jakościowa, parametry retencji w chromatografii (podstawowe pojęcia i definicje), analiza ilościowa w chromatografii gazowej (metoda kalibracji zewnętrznej, normalizacji wewnętrznej, wzorca wewnętrznego, wzorca dodanego) zasada działania detektorów stosowanych w chromatografii, np. konduktometrycznego, płomieniowo jonizacyjnego, spektrometru masowego.
|
| Forma oceniania: |
- ćwiczenia praktyczne/laboratoryjne
- końcowe zaliczenie pisemne
|
| Warunki zaliczenia: |
Uzyskanie pozytywnej oceny z testu końcowego
|
| Literatura: |
-
Kocjan R. (red.) Chemia analityczna, cz. 2, Analiza instrumentalna. Wydanie II. Wydawnictwo Lekarskie PZWL
-
Adamowicz A., Dziedzic J., Kruczek M., Miałkowski F., Petrusewicz W. Analiza instrumentalna. Podręcznik dla słuchaczy medycznych studiów zawodowych wydziałów analityki. PZWL.
-
Praca zbiorowa. Metody spektroskopowe i ich zastosowanie do identyfikacji związków organicznych. Wydawnictwo Naukowo Techniczne.
-
Siemion I. Z. Biostereochemia. PWN Warszawa 1985.
-
Morris D.G. Stereochemia. PWN, Warszawa 2008.
-
Minczewski J., Marczenko Z. Chemia analityczna. PWN Warszawa 2005.
-
Łomnicki A. Wprowadzenie do statystyki dla przyrodników. PWN, Warszawa 1995.
|
| Modułowe efekty kształcenia: |
| 01 |
Student potrafi objaśnić podstawy teoretyczne nowoczesnych technik laboratoryjnych stosowanych w naukach przyrodniczych |
| 02 |
Student potrafi opisać złożone zjawiska i procesy fizyczne i chemiczne zachodzące w trakcie analiz próbek biologicznych |
| 03 |
Student potrafi wskazać techniki badawcze odpowiednie do badania rożnego rodzaju substancji biologicznych |
| 04 |
Student potrafi zastosować podstawowe i zaawansowane techniki badawcze właściwe dla biologii |
| 05 |
Student potrafi zaplanować ciąg analiz prowadzący do określenia budowy substancji biologicznych |
| 06 |
Student potrafi zastosować w badaniach metody analizy statystycznej do opracowania wyników |
| 07 |
Student samodzielnie pogłębiać wiedzę w zakresie ciągle rozwijających się metod analitycznych |
|
