| Przedmiot: |
Wprowadzenie do teorii komunikacji (blok ZJK) |
| Kierunek: |
Kognitywistyka, I stopień [6 sem], stacjonarny, ogólnoakademicki, rozpoczęty w: 2012 |
| Tytuł lub szczegółowa nazwa przedmiotu: |
Wstęp do teorii komunikacji |
| Rok/Semestr: |
II/4
|
| Liczba godzin: |
15,0 |
| Nauczyciel: |
Trybulec Marcin, dr |
| Forma zajęć: |
laboratorium |
| Rodzaj zaliczenia: |
zaliczenie na ocenę |
| Poziom trudności: |
podstawowy
|
| Wstępne wymagania: |
-
umiejętność krytycznej analizy tekstów
|
| Metody dydaktyczne: |
- dyskusja dydaktyczna
- klasyczna metoda problemowa
- konsultacje
- metoda przypadków
- objaśnienie lub wyjaśnienie
|
| Zakres tematów: |
1. Retoryczna tradycja w badaniach komunikacji
2. Semiotyczna tradycja w badaniach komunikacji
3. Fenomenologiczna tradycja w badaniach komunikacji
4. Cybernetyczna tradycja w badaniach komunikacji
5. Spoeczno-kulturowa tradycja w badaniach komunikacji
6. Tradycja teorii krytycznej w badaniach komunikacji
7. Analityczna tradycja w badaniach komunikacji
|
| Forma oceniania: |
- końcowe zaliczenie pisemne
- obecność na zajęciach
- ocena ciągła (bieżące przygotowanie do zajęć i aktywność)
|
| Warunki zaliczenia: |
-
pozytywna ocena ze sprawdzianu pisemnego
-
obecność min. 80%
-
aktywność na zajęciach
|
| Literatura: |
-
Winkin Y., Antropologia komunikacji, przeł. A. Karpowicz, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2007, s. 27 - 60,Pisarek W., Wstęp do nauki o komunikowaniu, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2008, s. 327 – 331
-
TomaselloM.,Kulturowe źródła ludzkiego poznawania, PIW, Warszawa 2002, s. 128-180
-
WygotskiL. S., Wybrane prace psychologiczne,PWN 1971, 412-452
-
SearleJ.,Umysł, język, społeczeństwo, CIS, Warszawa 1999, s. 215-253
-
AustinJ. L., Mówienie i poznawanie. Rozprawy i wykłady filozoficzne, PWN, Warszawa 1993
-
GriceH.P.,Logika i konwersacja, [w:]Język w świetle nauki, wyb. B. Stanosz, Czytelnik,Warszawa 1980, s. 91-114
-
OlsonD. R.,Papierowy świat. Pojęciowe i poznawcze implikacje pisania i czytania, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, 175-225
|
| Modułowe efekty kształcenia: |
| 02 |
Student zna i potrafi podać definicje
podstawowych pojęć (tj, nadawca, odbiorca,
komunikat, sygnał, szum, koder, kod, kontekst,
znak, interpretacja, znaczenie).
|
| 03 |
Student rozróżnia formułowane w nauce o
komunikowaniu ogóle koncepcje komunikacji
jako przekazu informacji.
|
| 04 |
Wymienia i wyjaśnia podstawowe metody
badań w ramach nauki o komunikacji.
|
| 05 |
Student wyjaśnia rolę języka i komunikacji w
kształtowaniu obrazu świata i jego wpływ na
percepcję i poznanie.
|
| 06 |
Student potrafi jasno i prosto komunikować
wiedzę w zakresie nauk o komunikacji.
|
| 07 |
Student potrafi przeprowadzić analizę (semantyczną i pragmatyczną) wypowiedzi
językowej.
|
| 08 |
Student potrafi poprawnie stosować
terminologię z różnych teorii komunikacji.
|
| 09 |
Student potrafi powiązać różne terminy
opisujące to samo zjawisko w różnych teoriach
komunikacji.
|
| 10 |
Student jest aktywny w poszukiwaniu wiedzy i doskonaleniu umiejętności |
| 11 |
Student jest świadomy zróżnicowanej wartości dostępnej powszechnie wiedzy dotyczącej
komunikacji.
|
| 12 |
Student jest świadomy społecznych i
praktycznych konsekwencji posiadanej wiedzy
|
|
