Zapomniałeś hasła? |

Sylabus przedmiotu

Drukuj
Przedmiot: Terapia logopedyczna
Kierunek: Logopedia z audiologią, II stopień [4 sem], stacjonarny, praktyczny, rozpoczęty w: 2013
Tytuł lub szczegółowa nazwa przedmiotu: Terapia logopedyczna.Emisja głosu.
Rok/Semestr: II/4
Liczba godzin: 15,0
Nauczyciel: Kostecka Wanda, dr
Forma zajęć: laboratorium
Rodzaj zaliczenia: zaliczenie na ocenę
Punkty ECTS: 1,0
Godzinowe ekwiwalenty punktów ECTS (łączna liczba godzin w semestrze):
15,0 Godziny kontaktowe z prowadzącym zajęcia realizowane w formie konsultacji
15,0 Godziny kontaktowe z prowadzącym zajęcia realizowane w formie zajęć dydaktycznych
0 Przygotowanie się studenta do zajęć dydaktycznych
0 Przygotowanie się studenta do zaliczeń i/lub egzaminów
0 Studiowanie przez studenta literatury przedmiotu
Poziom trudności: średnio zaawansowany
Wstępne wymagania:

Konwersatorium z emisji glosu, techniki mówienia i kultury żywego słowa.
Metody dydaktyczne:
  • ćwiczenia laboratoryjne
  • pokaz
  • warsztaty grupowe
Zakres tematów:
  1. Wprowadzenie do problematyki emisji głosu, techniki mówienia i kultury słowa.
  2. Oddychanie jako zjawisko intelektualne.
  3. Powstawanie i emiotowanie głosu.
  4. Artykulacja jako proces formułowania dźwięków mowy.
  5. Profilaktyka i higiena głosu.
  6. Ćwiczenia aparatu oddechowego.
  7. Ćwiczenia proawidłowej emisji głosu.
  8. Ćwiczenia poprawnej realizacji samogłosek i spółgłosek.
  9. Frazowanie i akcentowanie tekstu prozaicznego.
Forma oceniania:
  • ćwiczenia praktyczne/laboratoryjne
  • ocena ciągła (bieżące przygotowanie do zajęć i aktywność)
  • zaliczenie praktyczne
Warunki zaliczenia:

ocena ciągła (bieżące przygotowanie do zajęć i aktywność)
Literatura:
  1. Kram J., 1995, Zarys kultury żywego słowa, Warszawa: WSiP.
  2. Mikuta M., 1963, Kultura żywego słowa, Warszawa: PZWS.
  3. Szkiełkowska A., Kazanecka E., 2011, Emisja głosu wskazówki metodyczne, Warszawa: IFPS, Uniwersytet Medyczny F. Chopina.
  4. Stuart C., 2002, Sztuka przemawiania i prezentacji, Poznań: KiW.
  5. Toczyska B., 1992, Kama makaka ma! Wyprawki dykcyjne, Gdańsk: Uniwersytet Gdański.
  6. Toczyska B., 2000, Elementarne ćwiczenia dykcji, Gdańsk: Wyd. Podkowa.
  7. Toczyska B., 2006, Sarabanda w chaszczach, Gdańsk: Wyd. Podkowa.
  8. Toczyska B., 2007, Głośno i wyraźnie. 9 lekcji dobrego mówienia, Gdańsk: GWP.
  9. Tarasiewicz B., 2003, Mówię i śpiewam świadomie. Podręcznik do nauki emisji głosu, Kraków: UNIVERSITAS.
  10. Walencik-Topiłko A., 2009, Głos jako narzędzie. Materiały do ćwiczeń emisji głosu dla osób pracujących głosem i nad głosem, Gdańsk: Harmonia.
Dodatkowe informacje:

-
Modułowe efekty kształcenia:
02 Student, który zaliczył przedmiot buduje modele diagnozy i terapii logopedycznej w związku z zaburzeniami sprawności komunikacyjnych w przypadku różnych zaburzeń mowy.
03 Student, który zaliczył przedmiot zna zasady konstruowania logopedycznych narzędzi diagnostyczno –terapeutycznych stosowanych w zaburzeniach komunikacji.
07 Student, który zaliczył przedmiot jest zdolny do pracy z dziećmi ,młodzieżą i dorosłymi w strukturach służby zdrowia i oświaty.
08 Student, który zaliczył przedmiot dba o wizerunek zawodowy logopedy.