Sylabus przedmiotu
Drukuj |
Przedmiot: | wprowadzenie do translatoryki 1. języka | ||||||||||||
Kierunek: | Lingwistyka stosowana, I stopień [6 sem], stacjonarny, praktyczny, rozpoczęty w: 2014 | ||||||||||||
Specjalność: | translatoryczna | ||||||||||||
Tytuł lub szczegółowa nazwa przedmiotu: | wprowadzenie do translatoryki 1. języka | ||||||||||||
Rok/Semestr: | II/3 | ||||||||||||
Liczba godzin: | 30,0 | ||||||||||||
Nauczyciel: | Żmudzki Jerzy, dr hab. | ||||||||||||
Forma zajęć: | wykład | ||||||||||||
Rodzaj zaliczenia: | zaliczenie na ocenę | ||||||||||||
Punkty ECTS: | 3,0 | ||||||||||||
Godzinowe ekwiwalenty punktów ECTS (łączna liczba godzin w semestrze): |
|
||||||||||||
Poziom trudności: | średnio zaawansowany | ||||||||||||
Wstępne wymagania: | znajomość podstawowych pojęć i kategorii lingwistycznych. |
||||||||||||
Metody dydaktyczne: |
|
||||||||||||
Zakres tematów: | 1. Układ translacyjny jako model interpretacji procesów translacyjnych. 2. Rodzaje translacji i ich charakterystyka definicyjna. 3. Tekst w translacji. 4. Przegląd i charakterystyka klasycznych teorii/modeli translacji: Jacobson, Catford, Mounin,Vinay i Darbelnet, Nida, Coseriu, Wilss, Koler, szkoła lipska (Kade, Jaeger, Neubert), szkoła paryska,hermeneutyka, pragmatyka Newmarka, Translatiion Studies, model integracyjny Mary snell-Hornby, szkoła polska: translatoryka. 5. Funkcjonalny model translacji (teoria skoposu) Reiss/Vermeer. 6. Relacja ekwiwalencji: koncepcje, rodzaje, modele, kryteria opisu. 7. Koncepcje inwariancji. 8. Eekwiwalencja wobec adekwatności. 9. Problem przekładalności: Humboldt, Weissgerber, Sapir Whorf, Mounin, Chomsky, Kade, Koller. 10. Kryteria oceny jakości przekładu: Nida, Reiss/Vermeer, House, Wilss, Koller. |
||||||||||||
Forma oceniania: |
|
||||||||||||
Warunki zaliczenia: | Regularne uczestniczenie w zajęcia i aktywny w nich udział. |
||||||||||||
Literatura: | 1. Kielar Barbara (2003): Zarys translatoryki. UW, Warszawa. 2. Pisarska Alicja/TomaszkiewiczTeresa (1996): Wspołczesne tendencje przekładoznawcze. UAM, Poznań. 3. Lipiński Krzysztof (2004): Mity przekładoznawstwa. Kraków. 4. Hejwowoski Krzysztof (2004): Kognitywno-komunikacyjna teoria przekładu. PWN, Warszawa. 5. Grucza Franciszek (1993): Interkulturelle Translationskompetenz: Ihre Struktur und Natur. w: Frank A. P./Maass K. J./Paul F./Turk H.: Uebersetzen, Verstehen, Bruecken bauen. Schmidt-Verlag. |
||||||||||||
Dodatkowe informacje: | godziny konsultacji: poniedziałek, godz. 13.00 - 14.30 |
||||||||||||
Modułowe efekty kształcenia: |
|