Przedmiot: |
Wykład monograficzny |
Kierunek: |
Chemia, II stopień [4 sem], stacjonarny, ogólnoakademicki, rozpoczęty w: 2014 |
Specjalność: |
nieorganiczna |
Rok/Semestr: |
II/3
|
Liczba godzin: |
30,0 |
Nauczyciel: |
Rzączyńska Zofia, dr hab. |
Forma zajęć: |
wykład |
Rodzaj zaliczenia: |
egzamin |
Punkty ECTS: |
5,0 |
Godzinowe ekwiwalenty punktów ECTS (łączna liczba godzin w semestrze): |
0 |
Godziny kontaktowe z prowadzącym zajęcia realizowane w formie konsultacji |
30,0 |
Godziny kontaktowe z prowadzącym zajęcia realizowane w formie zajęć dydaktycznych |
0 |
Przygotowanie się studenta do zajęć dydaktycznych |
0 |
Przygotowanie się studenta do zaliczeń i/lub egzaminów |
0 |
Studiowanie przez studenta literatury przedmiotu |
|
Wstępne wymagania: |
podstawowa wiedza z dziedziny chemii ogólnej, nieorganicznej, koordynacyjnej, fizycznej, organicznej i biochemii
|
Metody dydaktyczne: |
- dyskusja dydaktyczna
- objaśnienie lub wyjaśnienie
- wykład konwersatoryjny
- wykład problemowy
- z użyciem komputera
|
Zakres tematów: |
Tematy:
-
Ligandy wielodonorowe we współczesnej chemii koordynacyjnej.
-
Zdolności koordynacyjne jonów metali a teoria pola ligandów.
-
Metody termiczne badania struktury związków.
-
Spektroskopia i rentgenografia strukturalna związków.
-
Nowe kierunki rozwoju chemii koordynacyjnej, najnowsza literatura.
-
Materiały hybrydowe nowej generacji.
-
Naturalne przenośniki tlenu – barwniki oddechowe.
-
Syntetyczne przenośniki tlenu.
-
Leki antynowotworowe na bazie związków koordynacyjnych.
-
Flawonoidy – struktura, związki i ich zastosowanie.
-
Chitozan – właściwości i zastosowanie.
|
Forma oceniania: |
|
Literatura: |
-
F.A. Cotton, G. Wilkinson , P.L. Gaus,Chemia nieorganiczna, PWN, Warszawa 1998.
-
K. Kettle, Fizyczna chemia nieorganiczna na przykładzie chemii nieorganicznej, PWN Warszawa 1999.
-
M. Cieślak-Golonka, Wstęp do chemii koordynacyjnej. PWN, Warszawa 2010.
-
I. Bertini, H.B. Gray, S.J. Lippard, J.S. Valentine, Bioinorganic chemistry, University Science Books, Mill Valley, California 1994.
-
S.J. Lippard, J.M. Berg, Podstawy chemii bionieorganicznej, PWN, Warszawa 1998.
-
R.M. Roat-Malone, Chemia bionieorganiczna, PWN, Warszawa 2010.
-
E. Alessio, Bionieorganic Chemistry, Wiley-VCH Verlag GmbH, Weinheim 2011.
|
Modułowe efekty kształcenia: |
01 |
Posiada pogłębioną wiedzę z wybranych działów chemii, rozumie znaczenie chemii dla postępu nauk ścisłych i przyrodniczych, poznania świata i rozwoju cywilizacji |
02 |
Posiada wysoce specjalistyczną wiedzę związaną z wybraną specjalnością i specjalizacją oraz realizowaną pracownią i seminarium magisterskim |
03 |
Potrafi zastosować posiadana wiedzę do rozwiązywania problemów o średnim poziomie złożoności, zarówno w zakresie teoretycznym jak i praktycznym |
04 |
Potrafi ocenić stan i perspektywy wybranych gałęzi przemysłu chemicznego w Polsce na tle sytuacji światowej. |
05 |
Potrafi określić kierunki dalszego uczenia się i realizować proces samokształcenia w zakresie wykładu monograficznego. |
06 |
Zna ograniczenia własnej wiedzy i rozumie konieczność dalszego kształcenia w zagadnieniach związanych z wykładem monograficznym. |
07 |
Potrafi formułować zagadnienia służące dalszemu pogłębianiu jego wiedzy. |
08 |
Rozumie ważność pozyskiwania informacji naukowych w literaturze z wykorzystaniem dostępnych, komputerowych baz danych, np. Science Direct. |
|