Przedmiot: |
wspomaganie dzieci w rozwoju emocjonalnym i społecznym |
Kierunek: |
Pedagogika, I stopień [6 sem], stacjonarny, ogólnoakademicki, rozpoczęty w: 2012 |
Specjalność: |
pedagogika opiekuńczo-wychowawcza z terapią pedagogiczną |
Tytuł lub szczegółowa nazwa przedmiotu: |
Wspomaganie dzieci w rozwoju emocjonalnym i społecznym |
Rok/Semestr: |
III/6
|
Liczba godzin: |
15,0 |
Nauczyciel: |
Wosik-Kawala Danuta, dr |
Forma zajęć: |
wykład |
Rodzaj zaliczenia: |
egzamin |
Punkty ECTS: |
3,0 |
Godzinowe ekwiwalenty punktów ECTS (łączna liczba godzin w semestrze): |
10,0 |
Godziny kontaktowe z prowadzącym zajęcia realizowane w formie konsultacji |
15,0 |
Godziny kontaktowe z prowadzącym zajęcia realizowane w formie zajęć dydaktycznych |
15,0 |
Przygotowanie się studenta do zajęć dydaktycznych |
20,0 |
Przygotowanie się studenta do zaliczeń i/lub egzaminów |
30,0 |
Studiowanie przez studenta literatury przedmiotu |
|
Poziom trudności: |
zaawansowany
|
Wstępne wymagania: |
Umiejętność pracyz grupą i jednostką.Umiejętność wstępnej diagnozy sytuacji dziecka.
|
Metody dydaktyczne: |
- ćwiczenia przedmiotowe
- metoda sytuacyjna
- objaśnienie lub wyjaśnienie
- warsztaty grupowe
|
Zakres tematów: |
Istota inteligencji emocjonalnej.
Umiejętność rozpoznawania, wyrażania i reagowania na uczucia.
Kierowanie własnym rozwojem.
Rozwój samoświadomości (w tym umiejętność pracy w tym aspekcie z dziećmi i młodzieżą).
Umiejętność rozwijania pozytywnej samooceny udzieci i młodzieży.
Rozwijanie empatii u dzieci i młodzieży.
Efektywne radzenie sobie ze stresem.
Dojrzała asertywna komunikacja społeczna.
Rozwijanie umiejętności komunikacyjnych (werbalnych i niewerbalnych).
Rozwijanie kompetencji intrapersonalnych i interpersonalnych dzieci i młodzieży.
Konstruowanie programw zajęć dla dzieci i młodzieży z zakresu wspomagania rozwoju emocjonalnego a także rozwoju społecznego.
|
Forma oceniania: |
- ćwiczenia praktyczne/laboratoryjne
- obecność na zajęciach
- ocena ciągła (bieżące przygotowanie do zajęć i aktywność)
- praca semestralna
|
Literatura: |
Fensterheim H., Baer J., Jak nauczyć się asertywności? Nie mów tak gdy chcesz powiedzieć nie. Warszawa 1999.
Gardner H., Inteligencje wielorakie. Nowe horyzonty w teorii i praktyce. Warszawa 2009.
Gaś Z. (red.), Wspomaganie rozwoju dziecka. Lublin 1994.
Goleman D., Inteligencja emocjonalna w praktyce. Poznań 1999.
Hamer H., Rozwój umiejętności społecznych, Warszawa 2003.
Lewicka A.: Rozwijanie empatii u studentów pedagogiki specjalnej. Lublin 2006.
Wosik-Kawala D., Korygowanie samooceny uczniów gimnazjum, Lublin 2007.
Wosik-Kawala D., Rozwijanie kompetencji emocjonalnych uczniów szkół ponadgimnazjalnych, Lublin 2013.
ZubrzyckaMaciąg T., Trening asertywności w kształceniu pedagogicznym. Lublin 2007.
Zubrzycka-Maciag T., Wosik-Kawala D., Wychowanie w szkole.Wskazówki dla nauczycieli. Nowe wydanie, Lublin 2012.
|
Modułowe efekty kształcenia: |
1 |
Posiada wiedzę dotyczącą kompetencji emocjonalnych i społecznych dzieci i młodzieży, zna podstawową terminologię i potrafi operować pojęciami dotyczącymi kompetencji i inteligencji emocjonalnej oraz społecznej. |
2 |
Zna i rozumie uwarunkowania rozwoju emocjonalnego i społecznego dzieci i młodzieży. |
3 |
Posiada umiejętność pracy z dziećmi i młodzieżą w zakresie wspomagania ich w rozwoju emocjonalnym i społecznym. Umie przygotować zajęcia dla dzieci i młodzieży rozwijające ich kompetencje emocjonalne i społeczne. |
3 |
Student ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności. Rozumie potrzebę ustawicznego zdobywania i poszerzania swoich wiadomości. Ma świadomość odpowiedzialności za rozwój dzieci i młodzieży. |
|