Sylabus przedmiotu

Drukuj

Kod przedmiotu:

A-M28-I-2

Przedmiot:

Rysunek anatomiczny

Kierunek:

Malarstwo, jednolite magisterskie [10 sem], stacjonarny, ogólnoakademicki, rozpoczęty w: 2015

Rok/Semestr:

I/2

Liczba godzin:

120,0

Nauczyciel:

Kuśmirowski Robert, dr hab.

Forma zajęć:

laboratorium

Rodzaj zaliczenia:

zaliczenie na ocenę

Punkty ECTS:

5,0

Godzinowe ekwiwalenty punktów ECTS (łączna liczba godzin w semestrze):

0	Godziny kontaktowe z prowadzącym zajęcia realizowane w formie konsultacji
120,0	Godziny kontaktowe z prowadzącym zajęcia realizowane w formie zajęć dydaktycznych
0	Przygotowanie się studenta do zajęć dydaktycznych
0	Przygotowanie się studenta do zaliczeń i/lub egzaminów
0	Studiowanie przez studenta literatury przedmiotu

Poziom trudności:

podstawowy

Wstępne wymagania:

Student powinien posiadać wstępne zapoznanie dotyczące sprawnego łączenia rysunku z innymi dziedzinami sztuk plastycznych, powinien także być zapoznany z najnowszymi dokonaniami współczesnych artystów wizualnych, artystów kształtujących przestrzeń publiczną, oraz artystów prac site- specific i budowy instalacji artystycznych. Wymagane są wstępne koncepcje indywidualnych projektów rysunkowych, oraz klasycznego rysunku przy użyciu wybranych urządzeń AGD RTV i inne, przy wykorzystaniu, różnych technik, podstawowa orientacja w programach komputerowych dotyczących pracy przy użyciu materiałów wizualizujących tj film, fotografia, szkic.

Metody dydaktyczne:

autoekspresja twórcza
ćwiczenia laboratoryjne
ćwiczenia produkcyjne
dyskusja dydaktyczna
ekspozycja
konsultacje
korekta prac
pokaz
wykład problemowy
z użyciem komputera

Zakres tematów:

Anatomia Mechaniczna

Dość istotnym dodatkiem i uzupełnieniem do tratycyjnych zajęć z rysunku anatomicznego, przeprowadzanych przeważnie z ustawianym modelem, jest wprowadzenie do pracowni i obserwacji osobistych złożonych mechanizmów, typowych dla takich objektów jak: odbiorniki RTV, komputery, telefony, zegary czy urządzenia AGD. Działania, umożliwiające nam na podróż do wnętrza skomplikowanych urządzeń, są równie ciekawe jak eksploracja ciała ludzkiego. Nazwiemy je roboczo Anatomią Mechaniczną lub Anatomią Nieożywioną. Taka praktyka w pewnym sensie jest mniej kontaktowa jak w zetknięciu z żywą istotą, ale emocje związane z odkrywaniem układów scalonych, wszystkich jego podłączeń czy elementów wchodzących w skład takiego elektroorganizmu jest porównywalna do pierwszych odkryć wnętrza ciała ludzkiego. Złożoność detali, kształtów i kolorów oraz funkcjie jakie podzespoły wykonują dla danego urządzenia, pozwalają na zdobywanie wiedzy z dyscyplin od pewnego czasu oddalonych już od nas. Bliższe poznanie anatomii przedmiotów codziennego użytku, wyzwala zmysły i praktyki wynalazcze, możliwe do zastosowań artystycznych.

Program nauczania kładzie nacisk na umiejętne definiowanie relacji zachodzących w otaczającej nas przestrzeni i dzięki temu pomaga w tworzeniu nowych wartości artystycznych z wykorzystaniem różnych "rysunkowych" środków formalnych. Ćwiczenia pomagają przy kształtowaniu indywidualnego „języka” wypowiedzi artystycznych. Obserwacja otoczenia i studiowanie zjawisk w nim zachodzących, podczas wykonywanych ćwiczeń mają wpływ na kształtowanie indywidualnych postaw artystycznych, mają także wpływ na rozwiązywanie „problemów” dotyczących przestrzeni. Student powinien świadomie nawiązywać „dialog” z taką przestrzenią, oraz samodzielnie ją wybierać.

- rysunek -wyraz wnetrza urządzenia, konstrukcja, oraz charakter, proporcje, detal anatomiczny, szkice, format A-1

- rysunek martwej natury (mechanizmu złożonego)

- rysunek wybranego obiektu w skali 1:1

Forma oceniania:

ćwiczenia praktyczne/laboratoryjne
obecność na zajęciach
wystawa semestralna
zaliczenie praktyczne

Warunki zaliczenia:

Zaliczenie odbywa się na podstawie przeglądu prac.

Literatura:

Smoczyński M., Esej o rysunku, CSW, Warszawa 2010.
Strzemiński W., Teoria widzenia, Kraków 1974.
A. A. OŚWIETIMSKI, Remont Maszyn i Urządzeń Przemysłowych, Warszawa, 1952
Elżbieta Goźlińska, Maszyny Elektryczne, WSiP, 2015
Magdalena Baborska-Narożny, Marcin Brzezicki „Estetyka i technika w architekturze przemysłowej. Wybrane problemy na przykładach z lat 1985–2005”, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2008

Dodatkowe informacje:

Dodatkowe informacje zostaną przedstawione podczas zajęć

Modułowe efekty kształcenia:

01W	Student, który zaliczył moduł, posiada wiedzę dotyczącą realizacji prac rysunkowych z uwzględnieniem studiów rysunku anatomicznego
02W	w pracy twórczej opiera się na znajomości zagadnień formy i kompozycji plastycznej oraz budowy przestrzeni i elementów konstrukcji postaci
03W	zna terminologię występującą w rysunku anatomicznym
04U	posiada umiejętności rysunkowe oparte na znajomości anatomii plastycznej, zasad perspektywy, budowy formy, kompozycji oraz i twórczego postrzegania i interpretacji natury
07U	potrafi biegle posługiwać się technikami rysunkowymi w rysunku anatomicznym
08U	posiada umiejętność poszukiwania rozwiązań plastycznych wynikających ze swobodnego wykorzystywania wyobraźni, intuicji i twórczego myślenia
09K	rozumie potrzebę ciągłego dokształcania oraz rozwijania i doskonalenia własnych umiejętności w zakresie sztuk plastycznych

Metody weryfikacji efektów kształcenia:

zaliczenie na ocene