|
01
|
Student ma pogłębioną i rozszerzoną wiedzę o najważniejszych koncepcjach przekładu, jego typach i dziedzinach. Dostrzega związek między teorią a praktyką przekładu.
|
|
|
|
02
|
Student zna na poziomie rozszerzonym aparat pojęciowy teorii przekładu oraz metody badawcze i strategie stosowane do analizy, interpretacji i tłumaczenia różnych gatunków tekstów.
|
|
|
|
03
|
Student potrafi dostosować technikę tłumaczenia odpowiednio do modelu przekładowego, jak również do danego typu tekstu. Umiejętnie łączy rozmaite strategie, co okazuje się szczególnie przydatne w rozwiązywaniu problemów translatorskich wynikających z różnic typologicznych między językami oraz czynników społecznych, kulturowych i psychologicznych.
|
|
|
|
04
|
Student potrafi wykorzystać omawiane narzędzia w krytyce przekładu, poszukując nowych rozwiązań translatorskich i udoskonalając warsztat tłumacza.
|
|
|
|
05
|
Student zdaje sobie sprawę z wieloaspektowości procesu tłumaczenia oraz z ważnej roli strategii i technik przekładu w społecznym procesie komunikacji.
|
|
|
