Sylabus przedmiotu

Brak wymagań wstępnych.

• ćwiczenia przedmiotowe
• dyskusja dydaktyczna
• film
• objaśnienie lub wyjaśnienie

1. Pedagogika upośledzonych umysłowo: definicja upośledzenia umysłowego; kryteria upośledzenia umysłowego (psychologiczne, pedagogiczne, społeczne, ewolucyjne, lekarskie); klasyfikacje upośledzenia umysłowego (psychologiczna Termana i WHO z 1968 r., pedagogiczna wg. Z. Sękowskiej); etiologia i profilaktyka upośledzenia umysłowego; nauczanie i wychowanie dzieci upośledzonych umysłowo (organizacja kształcenia, wczesne wspomaganie rozwoju, nauka czynności codziennych, możliwości integracji – pomoc uczniom z upośledzeniem umysłowym w szkole ogólnodostępnej); funkcjonowanie dorosłych osób upośledzonych umysłowo.

2. Pedagogika niewidomych i słabo widzących: podstawowe pojęcia: ślepota, słabowzroczność, ostrość wzroku, niewidomy, słabo widzący, szczątkowo widzący, ociemniały, „czarna ślepota”; czynności wzrokowe i ich zaburzenia; etiologia i profilaktyka zaburzeń wzroku; nauczanie i wychowanie dzieci niewidomych i słabo widzących (organizacja kształcenia, przygotowanie dzieci niewidomych i słabo widzących do nauki w szkole, usprawnianie widzenia, system brajla, nauka czynności codziennych, możliwości integracji - pomoc uczniom z zaburzeniami wzroku w szkole ogólnodostępnej); funkcjonowanie dorosłych osób z uszkodzonym wzrokiem.

3. Pedagogika niesłyszących i słabo słyszących: podstawowe pojęcia: niesłyszący, słabo słyszący, głuchoniemy; etiologia i profilaktyka zaburzeń słuchu; klasyfikacje uszkodzeń słuchu: wg. BIAP, pedagogiczna, ze względu na czas wystąpienia wady oraz lokalizację miejsca uszkodzenia); wychowanie słuchowe (pojęcie i założenia wychowania słuchowego, wczesne rozpoznanie i zaopatrzenie w aparat słuchowy); nauczanie i wychowanie dzieci niesłyszących i słabo słyszących (organizacja kształcenia, komunikowanie się dzieci z wadą słuchu, możliwości integracji – dziecko z wadą słuchu szkole ogólnodostępnej); funkcjonowanie dorosłych osób z uszkodzonym słuchem.

4. Pedagogika przewlekle chorych i niepełnosprawnych ruchowo: etiologia niektórych chorób przewlekłych (cukrzyca, astma oskrzelowa, choroby nerek, choroby serca, padaczka, nowotwory) i niepełnosprawności ruchowej; wpływ chorób przewlekłych (cukrzyca, astma oskrzelowa, choroby nerek, choroby serca, padaczka, nowotwory) i niepełnosprawności ruchowej (np. mózgowe porażenie dziecięce) na rozwój dziecka; nauczanie i wychowanie dzieci przewlekle chorych i niepełnosprawnych ruchowo (pojęcie poziomu wysiłkowego, składniki oceny wydolności wysiłkowej; formy terapii wychowawczej; potrzeby opiekuńczo-wychowawcze dzieci chorych i niepełnosprawnych ruchowo); funkcjonowanie dorosłych osób przewlekle chorych i niepełnosprawnych ruchowo.

5. Pedagogika niedostosowanych społecznie: pojęcia: niedostosowanie społeczne, czyn karalny, nieletni, demoralizacja, wykolejenie społeczne; przyczyny i profilaktyka niedostosowania społecznego; kategorie i typy niedostosowania społecznego; środki wychowawczo – poprawcze pozostające w dyspozycji sądu dla nieletnich.

• końcowe zaliczenie pisemne
• ocena ciągła (bieżące przygotowanie do zajęć i aktywność)

Dykcik W. (red.) (1997) Pedagogika specjalna. Poznań

Csanyi Y. (1994) Słuchowo – werbalne wychowanie dzieci z uszkodzonym narządem słuchu. Warszawa

Kirenko J., Parchomiuk M. (2006) Edukacja i rehabilitacja osób z upośledzeniem mysłowym. Lublin

Konopczyński M. (1996) Twórcza resocjalizacja, MEN, Warszawa

Kozaczuk F., Urban B. (2001) Profilaktyka i resocjalizacja młodzieży. Rzeszów

Maciarz A. (1984) Uczniowie niepełnosprawni w szkole powszechnej. Warszawa

Perier O. (1992) Dziecko z uszkodzonym narządem słuchu: aspekty medyczne, wychowawcze, socjologiczne, psychologiczne. Warszawa

oblemy diagnoza, profilaktyka. Gniezno

Rzedzicka K., Kobylińska A. (red.) (2003) Dorosłość, niepełnosprawność, czas współczesny. Kraków

Sękowska Z. (1998) Wprowadzenie do pedagogiki specjalnej. Warszawa

Szczepankowski B. (1999) Niesłyszący – głusi – głuchoniemi. Warszawa

-