Przedmiot: |
Zagadnienia współczesnego literaturoznawstwa, językoznawstwa i kulturoznawstwa |
Kierunek: |
Literaturoznawstwo / językoznawstwo dla magistrów neofilologii, III stopień [8 sem], stacjonarny, ogólnoakademicki, rozpoczęty w: 2013 |
Tytuł lub szczegółowa nazwa przedmiotu: |
Zagadnienia współczesnego literauroznawstwa |
Rok/Semestr: |
I/2
|
Liczba godzin: |
30,0 |
Nauczyciel: |
Grzesiak Czesław, dr hab. |
Forma zajęć: |
konwersatorium |
Rodzaj zaliczenia: |
zaliczenie na ocenę |
Punkty ECTS: |
4,0 |
Godzinowe ekwiwalenty punktów ECTS (łączna liczba godzin w semestrze): |
1,0 |
Godziny kontaktowe z prowadzącym zajęcia realizowane w formie konsultacji |
60,0 |
Godziny kontaktowe z prowadzącym zajęcia realizowane w formie zajęć dydaktycznych |
0 |
Przygotowanie się studenta do zajęć dydaktycznych |
4,0 |
Przygotowanie się studenta do zaliczeń i/lub egzaminów |
15,0 |
Studiowanie przez studenta literatury przedmiotu |
|
Poziom trudności: |
zaawansowany
|
Metody dydaktyczne: |
- klasyczna metoda problemowa
- wykład informacyjny
- wykład konwersatoryjny
- wykład problemowy
|
Zakres tematów: |
1. Wprowadzenie do "nowej powieści" francuskiej: powieść tradycyjna (balzakowska) a Nouveau Roman; główni przedstawiciele NR i ich dzieła; cechy charakterystyczne.
2. Analiza głównych struktur powieściowych w powieści tradycyjnej i w Nouveau Roman: narracja, status i typy narratora; techniki przezentacji postaci; przestrzeń i czas, kompozycja.
3. Czytelnik wobec powieści tradycyjnej i "nowej powieści". 4. Lektura semiotyczna "Malone umiera" Samuela Becketta. 5. Monolog wewnętrzny: jego narodziny, definicja, formy oraz obecność w literaturze. 6. Tematyka oraz symbolika wody w"Odmianach czasu" i "Przemianie" Michela Butora - metoda Gastona Bachelarda.7.Nouveau Roman a autobiografia.
8. Postacie pisarzy oraz tematyka autotematyzmu w powieściach francuskich XX wieku: Gide, Proust, Sartre i Nouveau Roman. 9. Pary postaci w twórczości Samuela Becketta (w powieści i teatrze) : ich typologia, funkcjonowanie oraz symboliczny wymiar.
10. Funkcjonowanie antytezy i symbolu w kreowaniu świata przedstawionego: antyteczny i symboliczny obraz ludzkiej egzystencji w "Człowieku śmiechu" Victora Hugo.
|
Forma oceniania: |
- egzamin ustny
- końcowe zaliczenie ustne
- obecność na zajęciach
|
Warunki zaliczenia: |
Podstawa zaliczenia na ocenę: Prezentacja jednego wybranego tekstu z listy lektur i jego analiza pod kątem podstawowych struktur powieściowych: kompozycji, narracji, postaci, struktury czasowo-przestrzennej, głównych wątków tematycznych + znajomość problematyki związanej z Nouveau Roman.
Dla osób wybierających egzamin: jak wyżej tylko na dwóch wybranych tekstach (i ich porównanie).
|
Literatura: |
Bibliografię dotycząca "nowej poweści" francuskiej (opracowań krytycznych i teoretycznych), jej głównych przedstawicieli i ich dzieł przetłumaczonych na język polski doktoranci otrzymaują na pierwszych zajęciach.
Ponadto bibliografię szczegółową, dotyczącą każdego kolejnego zagadnienia, doktoranci otrzymują wraz z konspektem prezentowanego zagadnienia na każdych zajęciach.
|
Dodatkowe informacje: |
Konsultacje: piątek, godzina: 10-12, pokój 413 (Nowa Humanistyka)
E-mail (w Instytucie Filologii Romańskiej): czeslaw.grzesiak@umcs.lublin.pl
E-mail (domowy): czesio-g@wp.pl
|
Modułowe efekty kształcenia: |
01 |
ma zaawansowaną i rozbudowaną wiedzę o specyfice przedmiotowej literaturoznawstwa lub językoznawstwa, którą wykorzystuje i rozwija w działalności badawczej |
02 |
ma zawansowaną, rozbudowaną i ugruntowaną wiedzę o literaturze i/lub języku właściwym dla danego obszaru neofilologicznego, ze szczególnym uwzględnieniem wybranych (badanych przez siebie) zagadnień, zjawisk i epok |
03 |
ma zaawansowaną wiedzę o metodologii badań literaturoznawczych lub językoznawczych w zakresie danej neofilologii, umożliwiającą profesjonalne posługiwanie się narzędziami badawczymi i źródłami w procesie pisania rozprawy doktorskiej |
04 |
ma uporządkowaną i ugruntowaną wiedzę obejmującą praktyczne zastosowania teorii i metodologii literaturoznawstwa lub językoznawstwa w odniesieniu do konkretnych, badanych przez siebie zjawisk i epok, pozwalającą na wprowadzenie konkretnych rozwiązań teoretyczno-metodologicznych w krąg własnej refleksji naukowej |
05 |
ma zaawansowaną wiedzę o najnowszych dokonaniach naukowych w zakresie literaturoznawstwa lub językoznawstwa w obrębie badanych przez siebie epok i zagadnień szczegółowych |
06 |
ma ugruntowaną wiedzę o szerszych kontekstach kulturowych i historycznych badanych przez siebie tekstów a także o refleksji humanistycznej poświęconej tym kontekstom |
07 |
zna terminologię naukową na poziomie zaawansowanym w zakresie dyscyplin komplementarnych wobec literaturoznawstwa i językoznawstwa |
08 |
posiada zaawansowaną i ugruntowaną znajomość powiązań studiowanej dyscypliny z innymi dyscyplinami humanistycznymi, pozwalającą na integrowanie perspektyw właściwych dla kilku dyscyplin i wprowadzenie ich w obręb badanego zagadnienia |
09 |
mie w pogłębiony sposób formułować i analizować problemy badawcze, dobierać metody i narzędzia pozwalające na oryginalne rozwiązywanie złożonych problemów w obrębie badanych (szczegółowych) zagadnień literaturoznawczych lub językoznawczych |
10 |
posiada zaawansowaną umiejętność działań badawczych na gruncie zagadnień szczegółowych, integrującą dotychczas zdobyte umiejętności analizy i interpretacji tekstów kultury lub zjawisk językowych, prowadzącą do sformułowania oryginalnej i całościowej koncepcji ujęcia konkretnych zagadnień, będących podstawą profesjonalnych tekstów naukowych |
11 |
posiada umiejętność analizy językowej lub literackiej tekstu zgodnej z założeniami konkretnej teorii lingwistycznej lub krytycznoliterackiej |
12 |
potrafi wskazać zalety i wady metod stosowanych przez różne nurty i szkoły krytycznoliterackie lub językoznawcze i w sposób zaawansowany operować dyskursem dotyczącym różnic pomiędzy nimi i szczegółowych uwarunkowań ich wykorzystania |
13 |
potrafi porozumiewać się z wykorzystaniem różnych kanałów i technik komunikacyjnych ze specjalistami w zakresie literaturoznawstwa i językoznawstwa oraz dziedzin i dyscyplin pokrewnych, a także popularyzować wiedzę z zakresu podjętej szczegółowej problematyki badawczej |
|