Przedmiot: |
Archeologia powszechna cz. II (neolit) |
Kierunek: |
Archeologia, I stopień [6 sem], stacjonarny, praktyczny, rozpoczęty w: 2013 |
Rok/Semestr: |
I/2
|
Liczba godzin: |
30,0 |
Nauczyciel: |
Szeliga Marcin, dr |
Forma zajęć: |
ćwiczenia |
Rodzaj zaliczenia: |
zaliczenie na ocenę |
Punkty ECTS: |
3,0 |
Godzinowe ekwiwalenty punktów ECTS (łączna liczba godzin w semestrze): |
0 |
Godziny kontaktowe z prowadzącym zajęcia realizowane w formie konsultacji |
30,0 |
Godziny kontaktowe z prowadzącym zajęcia realizowane w formie zajęć dydaktycznych |
0 |
Przygotowanie się studenta do zajęć dydaktycznych |
0 |
Przygotowanie się studenta do zaliczeń i/lub egzaminów |
0 |
Studiowanie przez studenta literatury przedmiotu |
|
Poziom trudności: |
średnio zaawansowany
|
Wstępne wymagania: |
brak
|
Metody dydaktyczne: |
- dyskusja dydaktyczna
- klasyczna metoda problemowa
- konsultacje
- opis
- prelekcja
|
Zakres tematów: |
1. Początki neolitu na ziemiach polskich: sytuacja kulturowa, uwarunkowania środowiskowe, relacje najstarszych społeczności rolniczych z późnomeolitycznymi ugrupowaniami zbieracko-łowieckim, kontakty interregionalne ekumen wczesno neolitycznych w świetle importu surowców i wytworów kamiennych.
2. Krąg młodszych kultur naddunajskich: chronologiczna zmienność i zróżnicowanie terytorialne w kontekście oddziaływań zakarpackich.
3. Społeczności rozwiniętej doby neolitu: plemiona kultury pucharów lejkowatych i kultury amfor kulistych, ekspansywność terytorialna, skokowy rozwój gospodarki i paneuropejska idea megalityczna.
4. Krąg kultur z ceramiką sznurową późnego neolitu: odrębności gospodarcze i funeralne.
5. Paraneolityczne kultury strefy leśnej i ich koneksje wschodnioeuropejskie.
6. Epigoni neolitu – kultura pucharów dzwonowatych.
|
Forma oceniania: |
- ćwiczenia praktyczne/laboratoryjne
- końcowe zaliczenie pisemne
- obecność na zajęciach
|
Warunki zaliczenia: |
-
|
Literatura: |
Grygiel R. Neolit i początki epoki brązu w rejonie Osłonek i Brześcia Kujawskiego, t. I-II. Łódź 2004 (t. I), 2008 (t. II).
Hensel W. (red.) Prahistoria ziem polskich, t. II: Neolit. Wrocław 1979.
Kozłowski J. K. (red.) Kultura malicka. Drugi etap adaptacji naddunajskich wzorców kulturowych w neolicie północnej części środkowej Europy. Kraków 1996.
Kruk J., Milisauskas S. Rozkwit i upadek społeczeństw rolniczych neolitu. Kraków 1999.
Nowak M. Drugi etap neolityzacji ziem polskich. Kraków 2009.
|
Dodatkowe informacje: |
Zakres tematyczny ćwiczeń obejmuje rożnorodne zagadnienia związane z materialna i duchową kulturą społeczeństw neolitycznych i eneolitycznych środkowej Europy, w tym w szczegolności ziem polskich. Ćwiczenia są ściśle powiązane z wykładem
|
Modułowe efekty kształcenia: |
01 |
ma podstawową wiedzę o głównych kierunkach rozwoju i najważniejszych osiągnięciach oraz podstawowych prawidłowościach rządzących rozwojem kultury ludzkiej z zakresu pradziejów i okresu wczesnohistorycznego ziem polskich na tle Starego Świata |
02 |
ma podstawową wiedzę o metodach, periodyzacji i chronologii w zakresie identyfikacji kulturowo-chronologicznej źródeł archeologicznych, ich analizy i interpretacji |
03 |
ma podstawową wiedzę o interakcjach człowiek-środowisko w pradziejach i okresie wczesnohistorycznym |
04 |
umie samodzielnie pozyskiwać wiedzę z literatury krajowej i obcej, formułować i wyrażać własne poglądy, podejmować dyskusję nad wybranymi problemami archeologii, rozwijać swoje umiejętności badawcze i praktyczne (formułowanie, analiza problemów, dobór metod i narzędzi badawczych, krytyczne podejście do źródeł i hipotez, opracowanie i prezentacja wyników) pozwalające na rozwiązywanie typowych problemów w archeologii, korzystając ze wskazówek opiekuna naukowego |
05 |
potrafi zdobywać i wykorzystywać wiedzę dotyczącą dziejów starożytnych i czasów wczesnohistorycznych oraz antropologii historycznej i fizycznej, rozumiejąc interdyscyplinarność archeologii potrafi korzystać z dorobku nauk humanistycznych, przyrodniczych i ścisłych
|
06 |
potrafi przygotowywać wystąpienia ustne oraz konstruować różne formy prac pisemnych w oparciu o pozyskaną wiedzę praktyczną i teoretyczną w języku ojczystym i obcym, dotyczących zagadnień szczegółowych z wykorzystaniem podstawowych ujęć teoretycznych, a także różnych źródeł archeologicznych; merytorycznie argumentować z wykorzystaniem poglądów innych autorów oraz formułować wnioski |
07 |
potrafi identyfikować, analizować i interpretować źródła archeologiczne oraz interpretować obserwacje terenowe i archeofakty w aspekcie interakcji człowiek-środowisko |
08 |
ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się i rozwoju |
09 |
potrafi współdziałać i pracować w zespole, według celów i wskazówek kierującego, przyjmując w niej różne role, umiejętnie formułując priorytety służące realizacji określonego przez siebie i grupę celu
|
|