Sylabus przedmiotu

Przyjęcie na podstawie zapisu do wyczerpania limitu miejsc w grupie.

• klasyczna metoda problemowa
• wykład informacyjny
• wykład problemowy

Cele przedmiotu, efekt nauczania, uzyskane kompetencje:poznanie współczesnej polszczyzny.

Treści merytoryczne przedmiotu*: 1) Działy nauki o współczesnym języku polskim. Podstawowe jednostki języka i ich hierarchia. 2) Miejsce języka polskiego w Europie i w świecie. Moc języka. 3) Warianty języka: regionalne (terytorialne), społeczne i zawodowe. 4) Odmiana ustna i pisana języka ogólnego. 5) Style: potoczny, artystyczny, urzędowy, naukowy. 6) Polska etykieta językowa i polskie formy adresatywne. 7) Akty i gatunki mowy (potoczne, artystyczne, urzędowe, naukowe, dziennikarskie). 8) Tekst jako jednostka języka i komunikacji. Rozczłonkowanie komunikacyjne wypowiedzi na temat i remat; spójność tekstu; następstwo tematyczne w tekście. 9) Pojęcie metatekstu. Operatory tekstowe; specyfika funkcjonalna partykuł jako operatorów tekstowych. 10) Działania na tekście: dekompozycja tekstu złożonego, parafrazowanie. Transformacje i ich rodzaje.

[* Uwaga. Rozszerzony program przedmiotu podano w tomie 1. “Zielonej serii” pt. Współczesna polszczyzna. Wybór opracowań, cz. 1 Programy dydaktyczne. Bibliografia. Etykieta językowa, red. J. Bartmiński, Lublin 2004, s. 17-26.].

• egzamin ustny
• obecność na zajęciach

Egzamin ustny po drugim semestrze.

1. Współczesny język polski, red. J. Bartmiński, Lublin 2001.
2. Gramatyka współczesnego języka polskiego. Morfologia, pod red. R. Grzegorczykowej, R.Laskowskiego, H. Wróbla, Warszawa 1984, wyd. 2 zmienione Warszawa 1998 [rozdz. Kategorie morfologiczne języka polskiego – charakterystyka funkcjonalna].
3. Bańko M., Wykłady z polskiej fleksji, Warszawa 2002 [rozdz. Polszczyzna jako język fleksyjny].
4. Bartmiński J., Niebrzegowska-Bartmińska, Tekstologia, Warszawa 2009.
5. Boniecka B., Lingwistyka tekstu. Teoria i praktyka, Lublin 1999.
6. Boniecka B., Składnia współczesnego języka polskiego, Lublin 1998.
7. Grzegorczykowa R., Wykłady z polskiej składni, Warszawa 1996 [rozdz. Schematy zdaniowe współczesnej polszczyzny].
8. Grzegorczykowa R., Zarys słowotwórstwa polskiego. Słowotwórstwo opisowe. Skrypt dla studentów filologii polskiej, wyd. 3 poprawione, Warszawa 1979 [rozdz. Słowotwórstwo rzeczowników – IV. 1-15].
9. Klemensiewicz Z., Podstawowe wiadomości z gramatyki języka polskiego, wyd. 15. Warszawa 2001.
10. Wierzbicka A., O języku dla wszystkich, wyd. 2 rozszerz., Warszawa 1967 [rozdz. Od fonemu do zdania];
11. Wierzchowska B., Wymowa polska, wyd. 2 zmien. I rozszerz., Warszawa 1971 [rozdz. Fonetyczna organizacja wyrazu i Czynniki prozodyczne mowy];
12. Wiśniewski M., Zarys fonetyki i fonologii współczesnego języka polskiego, (Skrypt dla studentów filologii polskiej), wyd. 4, Toruń 2001.
13. [** Szczegółowy spis zalecanych lektur jest podany w tomiku 1. serii Współczesna polszczyzna. Wybór opracowań, cz. 1 Programy dydaktyczne. Bibliografia. Etykieta językowa, red. J. Bartmiński, Lublin 2004, s. 27-66].

Literatura uzupełniająca: Współczesna polszczyzna. Wybór opracowań, cz. 1: Programy dydaktyczne. Bibliografia. Etykieta językowa, red. J. Bartmiński, Lublin 2004, cz. 2: Warianty języka, red. J. Bartmiński i J. Szadura, Lublin 2003, cz. 3: Akty i gatunki mowy, red. J. Bartmiński, S. Niebrzegowska-Bartmińska, J. Szadura, Lublin 2004, cz. 4. i 5.: Tekstologia 1-2, red. J. Bartmiński, S. Niebrzegowska-Bartmińska, Lublin 2004, cz. 6: Części mowy, red. J. Bartmiński, M. Nowosad-Bakalarczyk, Lublin 2003 [wybrane rozdziały wskazane przez prowadzących konwersatoria];

Wiedza

1. Student powinien być w stanie nazywać i definiować poszczególne pojęcia i terminy z zakresu fonologii, morfologii, składni i tekstu

Umiejętności

1. Student powinien umieć przeprowadzać analizy przykładów z poszczególnych subkodów języka

Postawy

1. Student nabywa postawę postępowania zgodnego z normą