Sylabus przedmiotu
Drukuj |
Przedmiot: | Sztuka wystąpień publicznych z elementami kultury języka | ||||||||||
Kierunek: | Informacja w e-społeczeństwie, I stopień [6 sem], stacjonarny, ogólnoakademicki, rozpoczęty w: 2014 | ||||||||||
Specjalność: | informacja w kulturze i mediach | ||||||||||
Tytuł lub szczegółowa nazwa przedmiotu: | Sztuka wystąpień publicznych z elementami kultury języka | ||||||||||
Rok/Semestr: | II/4 | ||||||||||
Liczba godzin: | 15,0 | ||||||||||
Nauczyciel: | Rejak Bożena, dr hab. | ||||||||||
Forma zajęć: | konwersatorium | ||||||||||
Rodzaj zaliczenia: | zaliczenie na ocenę | ||||||||||
Punkty ECTS: | 2,0 | ||||||||||
Godzinowe ekwiwalenty punktów ECTS (łączna liczba godzin w semestrze): |
|
||||||||||
Poziom trudności: | zaawansowany | ||||||||||
Wstępne wymagania: | Zaliczenie pierwszego semestru. |
||||||||||
Metody dydaktyczne: |
|
||||||||||
Zakres tematów: | Treści merytoryczne przedmiotu: 1. Podstawowe wiadomości okomunikacji niewerbalnej – formy jej wyjaśniania 2. Mowa ciała a emocje. Gra pozorów: a) sztuka uwodzenia; b) jak zrobić dobre wrażenie podczas rozmowy kwalifikacyjnej. 3. Twarz imaska. Potoczne wyobrażenie na temat szczerości oobłudy. Osądzenie innych po wyglądzie, zachowaniu. 4. Spojrzenia izachowania zastępujące słowa – odczytywanie intencji zgestów imowy ciała. 5. Komunikacja niewerbalna – gest, mowa amyśl. 6. Komunikowanie się w firmie („gry“ biurowe, kierowanie zespołem, mowa niewerbalna). 7. Teoretyczne podstawy perswazji (aspekty lingwistyczne, psychologiczne, socjologiczne). 8. Wizerunek osobisty polityka, biznesmena w komunikacji publicznej (sygnały werbalne iniewerbalne. Protokół dyplomatyczny). 9. Dobre maniery w biznesie, polityce, sytuacjach życiowych. Wizerunek profesjonalisty. 10. Jak występować publicznie. Przepis na mowę. Mów tak, żeby cię słuchano. |
||||||||||
Forma oceniania: |
|
||||||||||
Warunki zaliczenia: | zaliczenie na stopień w semestrze letnim |
||||||||||
Literatura: | W. Głogowski: Bez słowa. Komunikacyjne funkcje zachowań niewerbalnych. Warszawa 1999. P.H. Lewiński: Retoryka reklamy (część: Teoretyczne podstawy perswazji, s. 43-61), Wrocław 1999. J. Maćkiewicz: Twarz imaska. Potoczne wyobrażenie na temat szczerości iobłudy, [w:] „Prace Filologiczne, tom XXL VI 2001 s. 411-416. T. Reiman: Potęga perswazyjnej komunikacji. Jak wpływać na ludzi, aby zawsze słyszeć tak! Gliwice 2010. B. Rejakowa: Kulturowe aspekty języka mody. Lublin 2008, wyd. II 2009. „ Słowa. Psychologia iJęzyk. (Style. Charaktery)“, nr 3/2012. |