Sylabus przedmiotu

• dyskusja dydaktyczna
• film
• metoda przypadków
• objaśnienie lub wyjaśnienie
• pokaz
• wykład problemowy
• z użyciem komputera

I.Rehabilitacja neuropsychologiczna chorych z zaburzeniami pamięci
1.Wpływ diagnozy na przebieg procesu rehabilitacji, wnioski jakie można wyciągnąć stosując metody testowe w odróżnieniu od metod klinicznych.
2.Podstawowe podejścia do rehabilitacji pamięci: zewnętrzna kompensacja utraconych funkcji, optymalizacja funkcji zachowanych, zastępowanie przez funkcje zachowane – pamięć utajona.
3.Terapia pamięci w praktyce: zapoznanie z mnemotechnikami;wybrane metody rehabilitacji pamięci: bezbłędnego uczenia się, zanikających podpowiedzi, rehabilitacja orientacji w rzeczywistości, terapia reminiscencyjna, strategie aktywnej organizacji materiału.
4.Analiza wybranych przypadków terapii osób z zaburzeniami pamięci. Kompensacja w przypadku amnezji następczej – przypadek JC – film.
5.Psychoanalityczna terapia pamięci
6.Terapia osób z otępieniem

II.Aspekty pragmatyczne w terapii neuropsychologicznej. Rehabilitacja wspomagana metodami komputerowymi
1. Psychologiczne ujęcie w terapii osób z dysfunkcjami OUN.
2. Aspekty pragmatyczne w terapii afazji; cele i zasady terapii pragmatycznej.
3. Narzędzia opisu możliwości komunikacyjnych osób z afazją: Skala do Pomiaru Funkcjonalnego Posługiwania się Mową (FCP) M. Taylor; Skala do Oceny Możliwości Porozumiewania się Słownego (MPS) J. Przesmyckiej.
4. Pragmatyczna terapia umiejętności komunikacyjnych – Metoda Pobudzania Umiejętności Komunikacyjnych Afatyków (PACE) Wilcox i Davisa; cele i zasady terapii, znaczenie kontekstu zachowań komunikacyjnych; indywidualizacja aktywności w procedurze PACE.
5. Rehabilitacja funkcji poznawczych wspomagana metodami komputerowymi – założenia teoretyczne i prezentacja wybranych programów (m.in. REHACOM, AFA-System, programy Akademia Umysłu).

III.Specyfika rehabilitacji neuropsychologicznej dzieci – opis przypadku
1. Rehabilitacja procesów uwagi i funkcji wykonawczych w przypadkachrozsianych zmian w OUN u dziecka w wieku szkolnym – prezentacja przypadku.
2. Charakterystyka obrazu klinicznego trudności dziecka jako podstawa planowania i opracowania propozycji ćwiczeń wybranych aspektów uwagi: podtrzymywania, selektywności, podzielności, a także uwagi wykonawczej.

• egzamin pisemny
• obecność na zajęciach
• ocena ciągła (bieżące przygotowanie do zajęć i aktywność)

Herzyk A. Pragmatyczna terapia afazji. W: S. Grabias (red.). Encyklopedia zaburzeń mowy. (maszynopis).
Jodzio K., Wieczorek D. (1996) Metody rehabilitacji pamięci w przypadkach ogniskowych uszkodzeń mózgu. Przegląd Psychologiczny, t.39,3/4, 41-63.
Łojek E., Bolewska A. (2008). Wybrane zagadnienia rehabilitacji neuropsychologicznej. Wyd. Naukowe Scholar.
Pąchalska M. (2008). Rehabilitacja neuropsychologiczna. Wyd. UMCS, Lublin.
Prigatano (2009). Rehabilitacja neuropsychologiczna. Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa
Przesmycka-Kamińska J. (1994). Opis porozumiewania się osób z afazją. W: M. Klimkowski, A. Herzyk (red.). Neuropsychologia kliniczna. Wybrane zagadnienia. Wyd. UMCS, Lublin, 153-173.
Sacharczuk M. (2005). Neurogeneza wieku dorosłego. Wyd. PZWL, Warszawa

Literatura dodatkowa:
Davis G.A., Wilcox M.J. (1985). Adult aphasia rehabilitation: Applied pragmatics. College-Hill Press, San Diego.
Kułakowska Z. (2003). Wczesne uszkodzenia dojrzewającego mózgu. Wydawnictwo Folium. Lublin.