Zapomniałeś hasła? |

Sylabus przedmiotu

Drukuj
Przedmiot: Sfera publiczna
Kierunek: Kreatywność społeczna, I stopień [6 sem], stacjonarny, ogólnoakademicki, rozpoczęty w: 2014
Tytuł lub szczegółowa nazwa przedmiotu: Sfera publiczna
Rok/Semestr: I/2
Liczba godzin: 30,0
Nauczyciel: Chodak Jarosław, dr
Forma zajęć: wykład
Rodzaj zaliczenia: egzamin
Punkty ECTS: 5,0
Godzinowe ekwiwalenty punktów ECTS (łączna liczba godzin w semestrze):
0 Godziny kontaktowe z prowadzącym zajęcia realizowane w formie konsultacji
30,0 Godziny kontaktowe z prowadzącym zajęcia realizowane w formie zajęć dydaktycznych
0 Przygotowanie się studenta do zajęć dydaktycznych
0 Przygotowanie się studenta do zaliczeń i/lub egzaminów
0 Studiowanie przez studenta literatury przedmiotu
Poziom trudności: wszystkie poziomy
Metody dydaktyczne:
  • wykład informacyjny
  • wykład problemowy
Zakres tematów:
  1. Pojęcie sfery publicznej.
  2. Sfera publiczna a jakość demokracji.
  3. Sfera publiczna w systemach autorytarnych, pół-autorytarnych i demokracjach wadliwych.
  4. Rola sfery publicznej w procesach demokratyzacji.
  5. Idea demokracji deliberatywnej.
  6. Dialog obywatelski a sfera publiczna.
  7. „Wolne przestrzenie” jako enklawy sfery publicznej.
  8. Sfera publiczna a strategie oporu obywatelskiego.
  9. Wirtualna przestrzeń Internetu jako sfera publiczna.
  10. Blogosfera i media społecznościowe w kreowanie wirtualnej sfery publicznej.
Forma oceniania:
  • końcowe zaliczenie ustne
  • obecność na zajęciach
Warunki zaliczenia:

przygotowanie i zaliczenie ustne materiału wykładowego
Literatura:
  1. Castells, Manuel. 2008. The New Public Sphere: Global Civil Society, Communication Networks, and Global Governance. „The ANNALS of the American Academy of Political and Social Science” 616:78-93.
  2. Correia, João Carlos Ferreira. 2011. Public Sphere Reconsidered. Theories and Practices. Covilhã: LabCom Books.
  3. Ferree, Myra Marx, William W. A. Gamson, Jürgen Gerhards, and Dieter Rucht. 2002. Four Models of the Public Sphere in Modern Democracies. „Theory and Society” 31:289-324.
  4. Fossum, John Erik, Philip Schlesinger (red.). 2006. The European Union and the Public Sphere: A Deliberative Democratic Perspective. London: Routledge
  5. Guidry, John A, and Mark M. Q. Sawyer. 2003. Contentious Pluralism: The Public Sphere and Democracy. „Perspective on Politics” 1:273-289.
  6. McKee, Alan. 2004. The Public Sphere: An Introduction. Cambridge; New York, NY: Cambridge University Press.
  7. Papacharissi, Zizi. 2002. The Virtual Sphere the Internet As a Public Sphere. „New Media Society” 4:9-27.
  8. Polletta, Francesca. 1999. Free Spaces" in Collective Action. „Theory and Society“ 28:1-38.
  9. Raciborski, Jacek. 2011. Obywatelstwo w perspektywie socjologicznej. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
  10. Tilly, Charles. 2010. The Rise of the Public Meeting in Great Britain, 1758-1834. „Social Science History”. 34:291-299.
  11. Wnuk-Lipiński, Edmund. 2005. Socjologia życia publicznego. Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR, Warszawa.
Modułowe efekty kształcenia:
10 docenia wartość dziedzictwa kulturowego własnego kraju i kultury zachodniej, ale także respektuje wartość innych kultur
11 posiada elementarną wiedzę na temat potencjału działania kreatywnego w sferze publicznej.
12 potrafi posługiwać się kategoriami pojęciowymi z zakresu socjologii i nauk politycznych do konceptualizacji i analizy problemów sfery publicznej, a także rozpoznawania kreatywnego działania aktorów społecznych.
13 jest odpowiednio zmotywowany do podnoszenia swoich kompetencji poznawczych i analitycznych do prowadzenia refleksji teoretycznej nad różnym obszarami sfery publicznej.
14 potrafi definiować funkcje zasad dialogu obywatelskiego, negocjacji i mediacji w rozwiązywaniu konfliktów sferze publicznej.
15 jest świadomy istnienia norm społecznych (formalnych i nieformalnych), sterujących działaniami aktorów społecznych w sferze publicznej.
16 docenia znacznie procesów socjalizacji w społeczeństwie, które posiada określoną historię i tradycje kulturowe.
17 ma podstawową socjologiczną wiedzę na temat zjawisk społecznych i kulturowych, zna podstawową terminologię, niezbędna do zrozumienia specyfiki sfery publicznej i kreatywności społecznej
18 posiada podstawową wiedzę socjologiczną i politologiczną o instytucjach życia publicznego, strukturze i stratyfikacji społecznej. Zna mechanizmy kontroli społecznej oraz ma wiedzę na temat obszarów kreatywnego działania w sferze publicznej.